Objawy nowotworu neuroendokrynnego

W około dwóch trzecich przypadków choroba nie wywołuje żadnych objawów. Spowodowane jest to tym, że spora część tych nowotworów nie wydziela żadnych hormonów, które by mogły wywoływać objawy kojarzone z tą odmianą raka. Dlatego też pierwsze niepokojące symptomy pojawiają się dopiero w momencie, gdy nowotwór jest już na tyle zaawansowany, że uciska sąsiednie narządy i tkanki.

Rak ten należy do nowotworów o bardzo agresywnym przebiegu. W przeciwieństwie do innych nowotworów neuroendokrynnych, objawy endokrynologiczne rzadko są częścią obrazu klinicznego  choroby. Najczęściej przybiera on formę twardego guzka, o gładkiej powierzchni, który umiejscowiony jest w 50% przypadków w skórze głowy i szyi. W obrębie skóry głowy guz najczęściej pojawia się na powiekach i okolicach nadoczodołowych. W 50% przypadków w momencie wykrycia choroby obecne są już przerzuty do węzłów chłonnych. 35% to przerzuty odległe, najczęściej do mózgu, wątroby i płuc.

W około jednej trzeciej przypadków zachorowań, ze względu na rodzaj komórek, z których pochodzą, nowotwory te wydzielają hormony bądź substancje hormonopodobne. Zależnie od tego jaki rodzaj hormonu jest wydzielany, nawet niewielki guz może wywoływać bolesne dolegliwości.

Ta grupa nowotworów neuroendokrynnych, która nie wydziela ani hormonów ani substancji hormonopodobnych, bywa rozpoznawane dopiero dzięki wynikom badania  krwi lub moczu. Następnie przeprowadza się różne badania obrazowe służące określeniu lokalizacji guza. Dzięki nim można też stwierdzić, czy obecne są już przerzuty, a jeśli tak, to gdzie.

Sposoby leczenia

Dobór możliwości leczenia różni się w zależności od konkretnego pacjenta jak i czynników ogólnych, takich jak ogólny stan zdrowia chorego, czy rodzaj, wielkość i umiejscowienie nowotworu. Jedną z propozycji walki z chorobą jest niestosowanie żadnego określonego leczenia, ale jedynie poddawanie pacjenta częstym badaniom kontrolnym. Możliwe jest to dzięki temu, że wielu pacjentów cierpiących na NET, przez długi czas nie zauważa u siebie żadnych objawów, a więc specjalistyczne leczenie nie znajduje uzasadnienia.

Leczenie operacyjne

W momencie gdy nowotwór jest dobrze widoczny, a przerzuty nie wystąpiły, sposobem leczenia jest operacja. Celem zabiegu chirurgicznego, poza całościowym usunięciem guza, może być również zmniejszenie jego masy (tzw. cytoredukcja). Postępowanie to uzasadnione jest tym, że może posłużyć zwiększeniu powodzenia kolejnych metod leczenia.

Analogi somatostatyny

Są to substancje stosowane w leczeniu nowotworów neuroendokrynnych. Celem tego typu terapii jest zmniejszanie bolesnych dolegliwości i zatrzymanie wzrostu nowotworu. Somatostatyna jest  hormonem, który zmniejsza lub całkowicie blokuje wydzielanie przez inne narządy określone hormony. Analogi somatostatyny zmniejszają i normują poziom tych hormonów, które z powodu  komórek rakowych zostały nadmiernie podwyższone. Leki te wprowadza się za pomocą zastrzyków. Wystarczy jeden zastrzyk na miesiąc, aby uśmierzyć ból i poprawić jakość życia pacjentów. Ten sposób terapii stale się rozwija i dziś analogi somatostatyny w formie żelu dostępne są również jako fabrycznie wypełniane zastrzyki.

Autor:

Marta Płaza

Zobacz również opis choroby: Nowotwór neuroendokrynny